„Podstępy wojenne” (Strategemata) w ośmiu księgach zawierają niezmiernie bogaty zbiór anegdot dokumentujących przytomność umysłu, przebiegłość i inteligencję wybitnych wodzów i polityków starożytności. Poliajnos, opierając się na pracach wcześniejszych historyków, zgromadził w swoim dziele blisko 900 przykładów podstępów i forteli różnych ludów, zastosowanych ongiś skutecznie podczas działań militarnych. Miał to być – wedle zamierzeń autora – użyteczny podręcznik sztuki wojennej, pomocny na polu walki. Pisarz trafnie wybiera ciekawe historyjki i podsumowuje je nieoczekiwanymi puentami, a co najważniejsze – umie zwięźle i zajmująco opowiadać.
Przekład „Podstępów wojennych” – pierwszy pełny przekład w języku polskim – z pewnością wzbudzi zainteresowanie nie tylko wąskiego kręgu specjalistów. Wartość dzieła polega bowiem przede wszystkim na tym, że ocala ono dla nas szczątki dzieł pisarzy starożytnych, których teksty bezpowrotnie zaginęły, a ponadto zachowuje opisy wydarzeń i wzmianki o osobach historycznych nieznanych z innych źródeł.