Na pozór Anglia w lecie 1888 roku jest najspokojniejszym miejscem w historii – leniwe popołudnia w łódce na Tamizie, proszone herbatki, krokiety na zielonych trawnikach – a podróżnik w czasie Ned Henry rozpaczliwie potrzebuje wypoczynku. Zadanie, które musi wypełnić jest pozornie proste, lecz będzie musiał sobie poradzić z ekscentrycznym oksfordzkim donem, spirytystycznym medium, rozpieszczoną młodą damą i jeszcze bardziej rozpieszczonym kotem (nie licząc psa).
Nie licząc psa to jednocześnie powieść sensacyjna, fantastyka naukowa i szekspirowska komedia, dowcipna i pomysłowa historia o pomyłkach, nieporozumieniach i chaotycznym świecie, gdzie najkrótszą drogą pomiędzy dwoma punktami nigdy nie jest linia prosta, a tajemnica wszechświata naprawdę zawiera się „w szczegółach”. Connie Willis zdobyła sześć nagród Nebula (najwięcej ze wszystkich pisarzy science fiction), pięć nagród Hugo i Nagrodę im. Johna W. Campbella (za swoją pierwszą powieść „Lincoln’s Dreams”). Jej „Księga Sądu Ostatecznego” otrzymała nagrody Hugo I Nebula. Spośród innych jej utworów warto zwrócić uwagę na „Przewodnika stada” i „Remake” (Nowa Fantastyka).