Prószyński i S-ka

13 bajek z królestwa Lailonii dla dużych i małych oraz inne bajki

Leszek Kołakowski

Kinga Ochnio

Chodź, opowiem ci bajeczkę

Utwory składające się na cykl l „13 bajek z królestwa Lailonii dla dużych i małych oraz inne bajki” to najprawdziwsze bajki, które zachwycają humorem, a w swej pozornie naiwnej treści kryją głębsze przesłanie. Leszek Kołakowski przenosi nas do tajemniczego państwa, którego nie sposób odnaleźć na mapie, ale tak naprawdę opisywane historie mogłyby dziać się wszędzie.

W przypowiastce „Garby” autor przedstawia dotyczący metody leczenia spór lekarzy, którzy dochodzą do zaskakującego wniosku. A morał z tego taki, że rację ma ten, kto najgłośniej krzyczy. Chociaż zbiór powstał 1963 r. okazuje się, to jest aktualne także we współczesnych realiach. Inna bajka opowiada o młodym człowieku, który chciał być starszym panem, bo wtedy lepiej by mu się żyło. Bohater kolejnej to człowiek bez twarzy. Dbając o to, aby nie zmieniła się na skutek zmartwień i upływu czasu, schował ją w kufrze. Tutaj Kołakowski odwołuje się do poszukiwania własnej tożsamości. Inna z postaci, szukając celu w życiu, dąży do zostania najbardziej sławnym człowiekiem. Ima się najbardziej absurdalnych zajęć i uczy dziwnych umiejętności, aż w końcu zostaje najmniej sławna. Autor przywołuje też, drwiąc przy tym z zasad logiki, gorące spory dotyczące tego, czy wąż może mieć rację i kiedy osioł przestaje być osłem.

Bajek z Lailonii jest tak naprawdę 14, ponieważ swego czasu jedna z nich, „Wielki Głód”, została zdjęta przez cenzurę. Opowiada ona o tym, jak w królestwie walczono z głodem. Do jego gaszenia wezwano strażaków, a kiedy im się nie udało, z pomocą przyszli wróżbici. Gdy i ci nie pomogli, rządzący państwem arcykapłan wymyślił bardzo radykalne rozwiązanie...

Wymowa tych bajek, które czyta się z prawdziwą przyjemnością, jest na tyle uniwersalna, że mogą odnosić się do różnych sfer działalności ludzkiej - polityki, sztuki czy nauki. Kołakowski analizuje zagadnienia i paradoksy filozoficzne. Głównymi cechami tych historyjek jest inteligentny i kpiarski humor, a także ironia, z jaką opowiada o logice i teoriach filozoficznych. Każda z bajek to metafora, w której możemy odnaleźć siebie bez względu na to, kim jesteśmy i co robimy, a także sytuacje z otaczającej nas rzeczywistości. Leszek Kołakowski - filozof i erudyta - pokazał to w bardzo przystępnej formie.

Podlaskie Echo Katolickie, 13 kwietnia 2005

Aktualności

Spotkanie z Dagmarą Andryką w Warszawie

Wywiady

"Gdy ją odnajdą". Wywiad z Lią Middleton

Posłuchaj i zobacz

Rozmowa z Błażejem Torańskim

Bestsellery

TOP 20