Po pierwsze ZACHOWAĆ DYSTANS

Zarzekałem się zawsze, że nie będę pisał wspomnień. Utwierdzał mnie w tym postanowieniu mój przyjaciel, wielki pisarz Tadeusz Konwicki, który na pytanie: "Tadziu, dlaczego nie piszesz?" ponuro odpowiada: "Bo wszyscy piszą". Ale przed kilkoma miesiącami odwiedzili mnie pani Katarzyna Bielas i Jacek Szczerba i przeprowadzili ze mną wywiad dla "Magazynu Gazety Wyborczej". Wywiad spotkał się z pewnym zainteresowaniem i państwo Elżbieta i Marek Łabkowscy zaproponowali książki, wywiadu rzeki. Tu się załamałem. A zresztą przecież z czystym sumieniem będę mógł zadzwonić do Tadzia i powiedzieć: "Wydałem książkę, ale jej nie napisałem. I wcale nie musisz jej czytać".

Nota autorska

Jeden z najwybitniejszych polskich aktorów, reżyser, człowiek niezwykle zaangażowany w sprawy swojego środowiska, opowiada o życiu na scenie i poza nią – serio i z tytułowym "dystansem". Dzieciństwo i dorastanie do zawodu, aktorstwo, środowisko zawodowe, najważniejsi ludzie, miejsca, najważniejsze role – tematy poruszane przez dziennikarzy i zdjęcia z prywatnego archiwum Andrzeja Łapickiego budują ciepłą atmosferę tej wspomnieniowej książki.