Dlaczego Małgorzata Szumowska wmawiała sobie w szkole, że jest dadaistą? Dlaczego Paweł Pawlikowski po latach emigracji wrócił do kraju? Czy Wojciech Smarzowski potrafiłby nakręcić komedię romantyczną? I dlaczego Ryszard Bugajski uparcie powtarza, że „kłopoty to jego specjalność”?
Opowieść o kilku pokoleniach polskich artystów o bardzo różnych życiorysach, generacyjnych doświadczeniach, systemach wartości, ambicjach i tęsknotach. Od Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Kieślowskiego i Agnieszki Holland, przez Krauzów i Wojciecha Smarzowskiego, aż po pokolenie czterdziestolatków i najmłodszych: Tomasza Wasilewskiego czy Jana Komasę, którzy już zdobyli swoją publiczność. Historia kina z Polską w tle, ale przede wszystkim opowieść o ludziach, którzy tę Polskę próbują opowiedzieć widzom.
Barbara Hollender — krytyk filmowy, przewodnicząca Koła Piśmiennictwa przy Stowarzyszeniu Filmowców Polskich (polskiej sekcji FIPRESCI), członek Europejskiej Akademii Filmowej. Od 1992 r. jest związana z dziennikiem „Rzeczpospolita”, dla którego relacjonuje m.in. festiwale w Cannes, Berlinie, Wenecji, Karlowych Warach, Gdyni. W latach 2000-2005 była korespondentką „Variety”, jest autorką szkiców o polskim kinie w przewodniku „International Film Guide” wydawanym przez brytyjskie wydawnictwo Wallflower Press i współautorką książek „Gwiazdy w zbliżeniu”, „Studio Tor” (razem z Zofią Turowską). Przetłumaczyła na język polski kilka powieści, m.in. „Waszyngton za zamkniętymi drzwiami”, „Batman”.
