Ważkim nurtem pisarstwa Amosa Oza są eseje, w których zawarł on swoje szczególne doświadczenie: wielokulturowe dziedzictwo, młodość wpisaną w pionierską budowę państwa Izrael, czas wojny i czas dramatycznie trudnych prób ułożenia stosunków palestyńsko-izraelskich. Dotkliwe problemy naszych czasów, opisywane zazwyczaj językiem polityki, przesączone przez pryzmat wrażliwości pisarza humanisty nabierają innego wymiaru – diagnoza jest wnikliwsza, a wymiar etyczny i ludzki – bardziej wymowny.
„Czarownik swojego plemienia” to wybór kilkunastu esejów, pochodzących z kilku zbiorów oraz publikacji zamieszczanych w prasie światowej – choć pisane w różnych okresach, nie tracą na aktualności, uwypuklając zarazem to, co w eseistyce Amosa Oza jest „gorące” i ważne.
Oz jest w tych esejach historykiem i politykiem, ironicznym filozofem i chłodnym reporterem jednocześnie. Cierpliwie, na naszych oczach, rozplątuje nitka po nitce twardy węzeł gordyjski, czyli stosunki izraelsko-palestyńskie.
Tadeusz Nyczek, „Przekrój”
Pisarze żydowscy tacy jak Oz pomagają lepiej zrozumieć przedziwną układankę Izraela, ale także zobaczyć nas samych w trochę innej perspektywie. Oz, ,,czarownik” plemienia żydowskiego, jest zarazem czarownikiem plemienia człowieczego – odczynia lęki i widma, leczy dusze i sumienia.
Adam Szostkiewicz, „Polityka”