To piąta już zbiorowa książka reporterów „Gazety Wyborczej” (poprzednie to , , i ). Jak wszystkie poprzednie pełna jest niezwykłych sytuacji i dramatów. Odkrywa najwięcej zatajanych dotąd wiadomości i niewypowiadanych uczuć, jest najgłębsza i najbardziej szczera.
Reporterzy opisują w niej to, czego się dowiedzieli o losach, charakterach i okolicznościach. Ale to nie są reportaże opisowe, lecz rozrachunki.
Te namiętne reportaże, wieloplanowe, wielobarwne, przeprowadzone przez różne czasy historyczne, pozbawione są zupełnie wykrzykników. W tych tekstach zawiera się jedenastoletnie już doświadczenie dziennikarstwa bez cenzury, pracy w warunkach, które sprzyjają dostępowi do wiadomości, słuchaniu racji drugiego człowieka i uczciwemu przedstawieniu faktów i uczuć.