Wyspa

Kobiecość, fantazja i bogactwo postaci. Opowieść, która dowodzi, że wyobraźnia Joanny Miszczuk nie zna granic.

Maxime Dupont, francuska ciastkarka, dzięki swoim innym ukrytym talentom, prowadzi podwójne życie. Jej przeszłość naznaczona została cierpieniem: osierocona jako dziecko, ofiara przemocy jako nastolatka, brutalnie pozbawiona ukochanego. Już jako dorosła ujawnia w swej drugiej osobowości wielką siłę drzemiącą w kobiecej duszy. Czy to, kim jesteśmy, implikuje nasza przeszłość czy nasze decyzje?
Maxime w wyniku dramatycznych wydarzeń trafia na tajemnicza wyspę Lumię. Wyspa jest praktycznie odcięta od świata, ukryta tak, że nawet bliska Europa nie ma pojęcia o jej istnieniu. Mieszkańcy Lumii rozwijają cywilizację równoległą do naszej, jednak opartą na zupełnie innych podstawach – zarówno technologicznych, jak i moralnych.
Podobnie jak we wcześniejszych powieściach Miszczuk, w „Wyspie” jest wiele wątków historycznych i – oczywiście – silne kobiety.

Czy dzisiaj, w dobie nowoczesnej technologii, internetu, Facebooku możemy powiedzieć, że znamy naszą planetę? Czy udokumentowaliśmy każdy skrawek na lądzie, wodzie i pod wodą? Czy rzeczywiście wiemy o Ziemi wszystko? A jeśli są na niej wyspy nieodkryte, miasta nieznane, morza nienazwane? Miejsca, gdzie życie toczy się według innych reguł niż te, które przez wieki wypracowały nasze cywilizacje? Choćby taka Lumia – wyspa na Atlantyku, wymyślona przez Joannę Miszczuk. Co łączy jej mieszkańców z Francuzką, urodzoną w tysiąc dziewięćset sześćdziesiątym czwartym roku w Paryżu?
Powieść Joanny Miszczuk ma wszelkie zadatki na superczytadło: dobrą intrygę, krwistych bohaterów, wartką akcję. Autorka zaprasza do wędrówki w czasie i przestrzeni. Podczas tych podróży – wraz z bohaterami książki – odwiedzamy trzy odmienne światy: Portugalię szesnastowiecznych żeglarzy i odkrywców, tajemniczą Lumię i współczesną Francję.
Już od pierwszych stron powieści czytelnika intryguje pytanie: kiedy i jak świat mitycznej Lumii i ten nasz, rzeczywisty, się spotkają? I co z tego wyniknie? Jedno jest pewne – pomysłowość i wyobraźnia Joanny Miszczuk nie zna granic.
Gorąco polecam!
Anna Dmowska, „Claudia”

Joanna Miszczuk (ur. 1964) – wrocławianka duchem, choć rzadko ciałem. Obecnie mieszka i pracuje w Berlinie. Matka nastoletniej córki. Z wykształcenia pedagog, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego. Zawodów ma wiele. Mieszkała w Niemczech, Francji i Polsce. Mówi czterema językami. Ulubione miejsca: Wrocław, Montmartre w Paryżu, Berlin i Sopot. Wcześniej były to głównie teksty kabaretowe. Lubi musical, literaturę fantastycznonaukową i nowe wyzwania. Nie cierpi polityki, gotowania i kłamstwa.

Zapraszamy do wysłuchania odcinków w interpretacji Nataszy Urbańskiej:
ODCINEK 1
ODCINEK 2
ODCINEK 3