Thomas Pynchon (ur. 1937 w Nowym Jorku) to jeden z najwybitniejszych pisarzy współczesnych. Jego pierwsza powieść V z 1963 r. wyróżniona została nagrodą PEN im. Williama Faulknera za najciekawszy debiut roku. Powieść ta przyniosła mu opinię czołowiego przedstawiciela postmodernistycznej awangardy w prozie amerykańskiej. Opinię tę ugruntowały kolejne jago powieści: 49 idzie pod młotek (1966), Tęcza Grawitacji (1973), Vineland (1990), Mason i Dixon (1996) oraz zbiór opowiadań Slow Learner. Na temat twórczości Pynchona powstała obfita literatura krytyczna rozszyfrowująca zawarty w niej materiał erudycyjny zarówno z zakresu nauk ścisłych, jak i wiedzy humanistycznej.
Tęczę Grawitacji wielu krytyków uznało za najważniejszy tekst literacki od czasów Ulissesa Joyce’a. Przyznano jej National Book Award i nagrodę Pulitzera, cofniętą następnie z powodu "niezrozumiałości i obsceniczności".
Prawdziwym bohaterem ksiązki jest Wojna. I to nie ta, która przynosi śmierć, zniszczenie i ruiny, lecz ta, której mechanizmy nieodwracalnie deformują ludzką psychikę. Pynchon tworzy wizjonerski, niemal mistyczny opis wstrząsanej ostatnimi gorączkowymi konwulsjami, odurzonej, znarkotyzowanej wojenną paranoją Europy, poprzez którą kontynuuje swą obłędną odyseję William Slothrop, amerykański oficer, starając się w okupowanych Niemczech odnaleźć superrakietę V-2. Komizm przeplata się podczas jego wędrówki z grozą, obscena z religijnymi uniesieniami, intryga szpiegowska z poezją. Ale czyż owo pomieszanie wszelkich wartości, które prowadzi do nieuchronnej zagłady zachodniej cywilizacji, nie jest dziełem jej samej?…
Pynchon zostawia resztę amerykańskich pisarzy w przedbiegach. Rozpiętość tematów oraz uczuć, jakie budzi w Czytelniku, są zadziwiające.
Time Out
Gdyby mnie jutro wygnano na bezludną wyspę i pozwolono zabrać tylko pięć książek, ta byłaby jedną z nich.
New York Times
Czarna komedia na epicką skalę.
Listener
