Przestrzeń czasu zerowego. Tunelowanie kwantowe i prędkości nadświetlne

Zaledwie sto lat temu dowiedzieliśmy się, że nic nie może się poruszać szybciej od światła. Odkrycie to pozbawiło nas wprawdzie złudzeń w kwestii realizacji marzeń o dalekich podróżach międzygwiezdnych, wyprawach w przeszłość i natychmiastowej teleportacji, ale stało się także podstawą dalszego rozwoju nauki i wielu praktycznych zastosowań, które ułatwiają nam życie. Niedawne doświadczenia przeprowadzone przez zespół profesora Güntera Nimtza dowodzą jednak, że niektóre procesy fizyczne zachodzą z prędkością nadświetlną, że istnieje przestrzeń bez czasu.

Spis treści

Przedmowa do wydania polskiego
Pan Bóg jest wyrafinowany
Przedmowa

1. Wstęp
1.1. Proces tunelowania
1.2. Czas, przestrzeń i prędkość
2. Miary czasu i przestrzeni
2.1. Miary czasu: bicie serca, dzień i rok
2.2 Miary długości: stopa, metr i rok świetlny
3. Czas w biologii
3.1. Postrzeganie, myśli, działanie mózgu, pamięć
3.2. Biologiczna jednostka czasu
4. Prędkość
4.1. Definicje prędkości
4.2. Mierzenie prędkości
4.3. Oddziaływania
4.4. Sygnały
4.5. Od Galileusza przez Newtona i Einsteina do fizyki kwantowej
5. Prędkość nadświetlna i zjawisko czasu zerowego
5.1. Proces tunelowania: przestrzeń czasu zerowego
5.2. Układy doświadczalne do badania tunelowania fotonów
5.3. Prędkość tunelowania
5.4. Tunelowanie jako zjawisko krótkozasięgowe
5.5. Przyczynowość
5.6. Nielokalność: odbicie od bariery tunelu
5.7. Tunelujących cząstek nie można obserwować
5.8. Ogólny związek między czasem tunelowania a częstotliwością sygnału lub cząstki
5.9. Teleportacja
5.10. Tunele i napędy czasoprzestrzenne
6. Podsumowanie

Bibliografia
Literatura uzupełniająca
Indeks

Günter Nimtz – od 1983 roku aż do przejścia na emeryturę był profesorem na Uniwersytecie w Kolonii.

Astrid Haibel pracuje w Centrum Badawczym GKSS w DESY (niem. Deutsches Elektronen-Synchrotron – Niemiecki Synchrotron Elektronowy) w Hamburgu.