Kierunek Księżyc

Kiedy 20 lipca 1969 roku człowiek po raz pierwszy postawił stopę na Księżycu, wydarzeniu temu przyglądał się i przysłuchiwał ponad miliard ludzi na Ziemi. Do dziś lądowanie na Srebrnym Globie jest uważane za jedno z najważniejszych osiągnięć ludzkości, jeśli nie w ogóle, to przynajmniej w XX wieku. O tym, jak do tego doszło, traktuje ta książka.

Kierunek Księżyc to opowieść o tych, którzy budowali rakiety i wysyłali je w kosmos, i o wybrańcach, którzy – choć obdarzeni nieprzeciętnym talentem i starannie wyszkoleni – z narażeniem życia zamieniali bezpieczną Ziemię na próżnię przestrzeni kosmicznej. Znajdziemy tutaj opis pierwszych lotów orbitalnych programów Mercury i Gemini, dramat załogi Apolla 1, płonącego na wyrzutni, i odyseję astronautów Apolla 13, którzy cudem powrócili na Ziemię.

Jak każde wielkie przedsięwzięcie, amerykański program księżycowy ma swoje kulisy, smaczki i anegdoty. W książce tej ujawniają je dwaj główni gracze. I Alan Shepard, i Deke Slayton należeli do elitarnej siódemki pierwszych amerykańskich astronautów, wybranej jeszcze pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku. Shepard był pierwszym Amerykaninem w kosmosie, spacerował też po Księżycu, dowodząc misją Apolla 14. Slayton wziął udział w ostatnim locie statku Apollo, kiedy połączył się on z radzieckim Sojuzem 17 lipca 1975 roku. Ale to nie wszystko. Obaj przez kilkanaście lat amerykańskiego wyścigu do Księżyca grali pierwsze skrzypce w NASA, będąc odpowiedzialnymi za wyszkolenie, przygotowanie i skompletowanie załóg kolejnych statków Apollo.

Historia wyścigu do Księżyca między ZSRR i USA, od pierwszych dni zimnej wojny po początki odwilży, odpowiada również na najczęściej zadawane pytania, w rodzaju: „Co tak naprawdę czujemy podczas lotu w kosmos?”. Shepard i Slayton wiedzą, co na to odpowiedzieć. I z pewnością spodoba się to czytelnikom.

Wiadomości z pierwszej ręki o przebiegu amerykańskiego programu księżycowego. […] Opowieść pełna anegdot, zabawna i poruszająca.