Alek Silber wyemigrował z Polski do Australii w 1960 roku. Po paru latach przeniósł się do Anglii, gdzie za sprawą stosownej uczelni (Uniwersytet Londyński) został dyplomowanym inżynierem łączności. Przy okazji wędrował po Europie – sporo i owocnie. Co prawda późno, bo dopiero po dwudziestu latach, ale właśnie z wówczas poczynionych obserwacji i zapisków narodziła się jego pierwsza książka: Kartki do siebie (Przedświt, 1995). Przychylne przyjęcie tego zbioru opowiadań przez krytykę i czytelników skłoniło go do zajęcia się pisaniem bardziej serio. W dwa lata przygotowuje – tym razem mieszkając w Holandii – drugi tom opowiadań. Lot z pajacem ukazuje się równocześnie w Polsce (PIW, 1997) i w Niemczech. Akcja promocyjna, jak przystało obywatelowi świata, obejmuje nie tylko Warszawę i Kraków – Silber spotyka się z czytelnikami m.in. w Hamburgu, Bonn, Kolonii, Delfcie, Melbourne… Jego opowiadania pojawiają się na łamach magazynów literackich w Kanadzie, Australii, Holandii, w Niemczech.
Kalejdoskop, trzeci tom opowiadań Alka Silbera, przynosi potwierdzenie wysokiej klasy jego prozy. Wyróżnia ją umiejętność tworzenia sugestywnego nastroju i pogłębiona psychologia postaci. Bohater Silbera to człowiek silnie uwikłany w kulturowe i cywilizacyjne problemy współczesnego świata, poddany jego presji i starający się jednocześnie ocalić swą jednostkową odmienność, pozostać sobą. Przychodzi mu się o to kłopotać zarówno w warunkach wyobcowania, oderwania od środowiska macierzystego (w czym można się dopatrywać – do pewnego stopnia – wątków autobiograficznych, wszak autor sam jest emigrantem), jak i wśród swoich. Zawsze jednak, nawet w sytuacjach zwyczajnych, towarzyszą mu silne emocje, które zdają się, zdaniem Silbera, stanowić właściwe człowiekowi środowisko naturalne, w którym dzięki najgłębiej w jestestwie osadzonym wartościom moralnym ocala on swoje człowieczeństwo.
