Złoto tygrysów

Tomik Złoto tygrysów, opublikowany w 1972 roku, zaskakuje różnorodnością form i wątków, „po zwierzeniu następuje parabola, po sonecie wiersz biały”. Na tle głównego motywu – wszechobecnego, borgesowskiego tygrysa, który niewidomemu poecie jawi się w pierwotnym blasku złota – autor kreśli swą autobiografię, od literackich pasji po miłosne uniesienia, i przywołuje obraz świata przypominający wielobarwną mozaikę, w której splatają się losy poetów, władców, filozofów, literackich i mitycznych bohaterów, pochodzących z różnych miejsc i epok. Wedle Borgesa ową mnogość bytów i rzeczy można zamknąć w kilku zaledwie opowieściach: przez czas, jaki nam pozostał, będziemy je przeobrażać i snuć wciąż od nowa.