Samotność wilków

Jak odmienić zły los? Marek miał wiele, lecz z własnej winy stracił niemal wszystko. Zostało mu tylko uczucie do Karoliny, lekko nawiedzonej ekolożki walczącej o ochronę wilków. We dwoje próbują zacząć od nowa. Uciekając od miasta i przeszłości, wyjeżdżają razem do górskiej samotni, by spełnić dawne marzenia o życiu w zgodzie z naturą i ludźmi. Szybko okazuje się, że nie będzie to łatwe. Niektórzy mieszkańcy okolicy nienawidzą wilków prawie tak samo jak Ukraińców.

Pisanie „Samotności wilków” było dla mnie podróżą do krainy młodości. Dawno temu trafiłem po raz pierwszy w Bieszczady, wtedy jeszcze puste i naprawdę dzikie. Jak wielu ówczesnych młodych ludzi szukałem tu przygody i kontaktu z nieskażoną naturą. Dopiero na miejscu odkryłem, że przyroda ledwo zdążyła na nowo objąć w posiadanie ziemię spustoszoną, gdzie jeszcze niedawno tętniły życiem ludne wsie, zanim spłonęły, a ich mieszkańcy zostali zabici albo wygnani. Kiedy po latach moi bohaterowie podążają tymi samymi ścieżkami, nadal jest dziko i pięknie, ciągle też krążą po lasach stare widma.