Pewnego lata w Szczepankowie

Pełna pogody ducha opowieść o ludziach szukających szczęścia w malowniczym zakątku na Mazurach. Miłość i przyjaźń, a w tle zagadka sprzed lat oraz przyroda jak w Sosnówce.

Ścieżki Olgi Tańskiej i Adama Biernackiego po raz pierwszy skrzyżowały się w Szczepankowie. To tutaj jedenastoletnia sierota zaprzyjaźniona z wroną, miejscowy dziwak ratujący dwa dzikie lisy i chłopiec spędzający nad jeziorem wakacje znajdują spokojną przystań. Jedyne, co narusza sielską atmosferę, to pewna stara tajemnica, która prosi się o wyjaśnienie.

Czy przyjaźń, akceptacja i zwykła życzliwość są w stanie odmienić życie choć jednemu zagubionemu człowiekowi? Czy chęć posiadania dziecka może przysłonić wszystkie inne uczucia?

Utrzymana w klimacie „Sosnowego dziedzictwa” historia osłodzi przykre chwile, przywróci nadzieję na dobro i da siłę do walki o szczęście.

Maria Ulatowska (trzytomowy cykl o Sosnówce, „Domek nad morzem”, „Kamienica przy Kruczej”, „Całkiem nowe życie” i kilka innych, równie znanych powieści) oraz Jacek Skowroński („Był sobie złodziej”, „Mucha”, „Zabić, zniknąć, zapomnieć”). Obyczaj i sensacja, połączone w pisarski duet. Do tej pory razem stworzyli pięć powieści („Autorka”, „Pokój dla artysty”, „Historia spisana atramentem”, „Tylko milion”, „Kartka ze szwajcarskim adresem”). Teraz zaczynają „cykl Szczepankowski”.
Twierdzą, że wspólne pisanie bardzo im odpowiada, i zamierzają to robić co najmniej przez najbliższych trzydzieści lat.