Arkadiusz Pacholski kolejny raz rzuca czytelnikowi intelektualne wyzwanie.
„Niemra” to doskonale oddająca realia okupacji powieść obyczajowa. Pacholski z zegarmistrzowską precyzją rozkłada na czynniki pierwsze dramat ludzi, którym przyszło żyć w okrutnych czasach, dokonuje rewizji mitów narodowych i na nowo spogląda na ważkie karty polskiej historii.
Kraj Warty, ostatnie miesiące okupacji. Dorota Paleń, młoda bibliotekarka dokumentująca zbrodnie niemieckie popełnione na terenie powiatu kaliskiego, drażni kolegów oraz dowódców z podziemia swoją niezależnością i cywilną odwagą. Pewnego dnia dziewczyna staje przed dylematem: czy ważniejsza jest lojalność wobec przełożonych, czy wobec wyznawanych wartości?
"Niemrę" czyta się jednym tchem, a potem pamięta przez wiele tygodni. "Niemra" jest moim zdaniem jedną z lepszych książek, jakie pojawiły się na rynku w ostatnich miesiącach. (…) To jedna z tych powieści, które są zbyt dobre, by wpaść w jakąkolwiek szufladkę. Nie sposób jej czytać w autobusie czy w metrze; wymaga wyłączności, angażuje czytelnika już po pierwszych pięciu stronach".
Sabina Bauman, miesięcznik NOWE KSIĄŻKI
Arkadiusz Pacholski – (ur. 1964 w Kaliszu) – historyk, pisarz, laureat Nagrody Kościelskich. Pisał m.in. w paryskiej "Kulturze", "Literaturze", "Twórczości", "Kwartalniku Artystycznym" i „Arkuszu”. Opublikował zbiory esejów: „Pochwała stworzenia” (1998), „Widok z okna na strychu” (1999), „Brulion paryski” (2000), „Krajobraz z czerwonym słońcem” (2000), „Domowe zapasy” (2003); zbiór opowiadań „Lśnienie nad głębiną” (2003); powieści: „Nikt z rodziny” (2005) i „Człowiek o stu twarzach” (2006). Stworzył cykle telewizyjne dla TVP2: „Myślenie ma przeszłość” i „Niepokoje końca tysiąclecia”. Otrzymał Nagrodę Fundacji im. Władysława i Nelly Turzańskich z Toronto za „Pochwałę stworzenia” oraz Nagrodę Kościelskich (1999) za „Pochwałę stworzenia” i „Widok z okna”.
