Pachnie trawą, mlekiem białym, oczy lśnią jej jak kryształy, gładka, w łaty, kolorowa, a na imię jest jej…
O krowach pisało wielu poetów – od Gałczyńskiego przez Brzechwę po Chotomską, ale żaden nie napisał zbioru wierszy wyłącznie o krowach, tak w dodatku różnych.
Dzieci lubią krowy, bo zwierzęta te nie są w swej naturze, pomimo dużych rozmiarów, agresywne. Wręcz przeciwnie – krowy zachowują się przyjacielsko, a nawet (co zostało naukowo potwierdzone!) lubią się bawić. Podobnie jak ludzie, źle znoszą samotność.
Zaprzyjaźnijcie się ze stadem kolorowych krów, żyjących w poezji Ewy Karwan-Jastrzębskiej. Spotkacie tam Pyzię, krowę Józefa Wilkonia, krowę marzycielkę, szybkobiegaczkę, czy śmieszkę. A na złą pogodę polecamy krowę burzową. Widzieliście, że takie też istnieją?
Niedaleko tuż przy drzewie,
stary dzięcioł o tym nie wie,
siedzi sobie piękna krowa
niebywale kolorowa.
Ma apaszkę w białe groszki,
na kopytkach lśnią pończoszki,
w nosie kółko, no i kwiatek.
Wzór dla wszystkich krowich matek.
Ewa Karwan-Jastrzębska – absolwentka warszawskiej polonistyki, pisarka, scenarzystka i dziennikarka. Debiutowała filozoficzną baśnią o Misiu Fantazym, która została sfilmowana. Ma w swoim dorobku kilkanaście popularnych powieści dla dzieci i młodzieży, w tym: „Duchy w teatrze”, „Hermes 9:10”, „Sobowtór” oraz seria „Agata z placu Słonecznego”. Jest też współautorką dwóch tomów opowiadań o przygodach Bolka i Lolka. Stworzyła serię powieści sensacyjno-przygodowych „Misja Feniks” i „Misja Xibalba”, utrzymaną w klimacie książek Dana Browna i filmów o Indianie Jonesie.
Razem z mężem Markiem zawiązała spółkę autorską, czego owocem był cykl książek o czarodziejkach „Witch” i literacki eksperyment w postaci pierwszej polskiej powieści transmedialnej „Kaktus w sercu”, wydanej na licencji TVN. Jest warszawianką, ale dzieciństwo spędziła w Afryce, która wielokrotnie powraca w postaci motywów w jej twórczości dla dzieci. Pomysłów do powieści dostarczają jej dzieci, Mikołaj i Julka – cykl „Banda Michałka” jest inspirowany przygodami jej syna i jego kolegów.
Józef Wilkoń – jeden z najznakomitszych i znanych w świecie ilustratorów. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (historia sztuki). Zaczął ilustrować książki z założeniem, że będzie to tymczasowe zajęcie. Pierwszą zilustrowaną przez niego pozycją była książeczka Hanny Bechlerowej „O kotku, który szukał czarnego mleka”. Zilustrował ponad sto książek polskich i ponad sześćdziesiąt wydanych na świecie. Poza książkami dla najmłodszych czytelników tworzy ilustracje do czasopism i inne formy. Rzeźbi, głównie zwierzęta. W wywiadach podkreśla rolę, jaką w jego życiu i twórczości odegrała obserwacja przyrody. Propozycję ilustrowania wierszy o krowach przyjął między innymi ze względu na wspomnienie swojej ulubionej krowy o imieniu Pyzia. Nagrodzony Deutsche Jugendbuchpreiss (1966), japońską Owl Prize (1984), Premio Grafico w Bolonii (1974, 1991) oraz Andersen Premio w Genewie (1998). Nominowany do prestiżowej The Astrid Lidgren Memorial Award (2009).
