Dziennikarstwo to zawód i powołanie, rzemiosło i sztuka, doświadczenie i talent, wiedza i intuicja, satysfakcja i rozczarowanie, pasja i rozum, radość i smutek, czasem (niepotrzebnie) złość. Także nieco szczęścia, ale przede wszystkim sceptycyzm, to znaczy czujność oraz nieufna analiza wszelkich prób ideologicznego – i na siłę – ratowania ludzkości.
Leopold Unger nigdy nie robił notatek, nie prowadził dziennika, nie przechowywał kalendarzy z kroniką spotkań, świetnie jednak wie, co w swojej książce chce opowiedzieć: spędził pół wieku na „dziennikarzowaniu” po obu stronach muru. 20 lat po jego wschodniej stronie, 20 – po zachodniej i już ponad 10 (a nadal czynnie pracuje) bez muru w ogóle. Po kilku tysiącach artykułów, felietonów pisanych i mówionych Unger nie daje żadnych rad, nie proponuje wzoru postępowania, nie sugeruje postawy wobec ludzi i świata. Opisuje tylko próby, udane i nie, zrozumienia rzeczywistości i mitów, które tym światem rządzą – bo to największa, a może jedyna przysługa, jaką dziennikarz może społeczeństwu oddać. W stylu, po jakim pozna go słuchacz „Wolnej Europy”, czytelnik paryskiej „Kultury” i, od ponad 10 już lat, „Gazety Wyborczej”, opowiada historię wykuwania przez ten świat własnej drogi, wspomina spotkania z wieloma ludźmi, bardzo różnymi, i z kilkoma gazetami, także różnymi.
W bibliotece każdego, kogo interesuje historia Polski po 1939 r., a zwłaszcza losy Żydów polskich, przełamane tu w jednostkowym przypadku znikomo mało prawdopodobnym, a przecież prawdziwym, ten „intruz” powinien się stać domownikiem.
Krzysztof Pomian, Polityka, 19 stycznia 2002
Leopold Unger urodził się w 1922 r. we Lwowie. Wojnę przetrwał w Rumunii. Do emigracji w 1969 r. pracował w „Życiu Warszawy”, później w belgijskim dzienniku „Le Soir”. Był stałym współpracownikiem paryskiej „Kultury” i Radia Wolna Europa, regularnie drukował komentarze w „International Herald Tribune”. Dwukrotny laureat nagrody im. Mieroszewskiego. Publikacje książkowe: Le Grand Retour (współautor Christian Jelen, wyd. Albin Michel, Paryż 1977), Orzeł i Reszta (Instyt. Lit., Paryż 1986), Z Brukseli (Pomost 1991). Wiele jego tekstów znalazło się też w wydawnictwach drugiego obiegu (m.in. w A jeśli rzeczywiście to byli Rosjanie, CDN 1987). Od 1990 roku jest publicystą „Gazety Wyborczej”.
