Czarna księga komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania

79.00 zł

Tytuł oryginału: Le Livre noir du Communisme. Crimes, terreur et répression
Tłumaczenie: Krzysztof Wakar, Blanka Panné, Andrzej Nieuważny, Agnieszka Grudzińska, Wojciech Gilewski, Aleksandra Matuszyn-Suh, Maria Michalik
Data wydania: 25.02.2004
Oprawa: twarda
Liczba stron: 744
ISBN: 83-7337-676-3
EAN: 9788373376762

„Czarna księga komunizmu”, ujmując rzecz najbardziej ogólnie, traktuje o działaniach, które bezpośrednio lub pośrednio pociągały za sobą mękę i śmierć na skalę masową – o zbrodniach przeciwko ludziom, jak to podkreśla Courtois. Autorzy przedstawiają obraz cierpień, jakie komunizm zgotował ludziom i narodom, ukazują te jego karty, na których zapisane są: masowy terror, represje, deportacje, przesiedlenia, poniżenie człowieka, deptanie jego godności, zniewolenie duchowe, ubezwłasnomyślenie…
Jest to pierwsza tak wszechstronnie udokumentowana praca, ukazująca globalny wymiar tragedii, jaka dotknęła dziesiątki milionów ofiar w Związku Sowieckim i Chinach, milionów zaś w tak małych krajach jak Kambodża i Korea Północna; zawiera liczne świadectwa, relacje, dokumenty, mapy, a także ponad 70 fotografii. Od chwili publikacji w 1997 roku przez paryskie wydawnictwo Roberta Laffonta „Czarna księga komunizmu” została przełożona na wiele języków i stała się światowym bestsellerem.

Recenzje

Największą, niemal błogosławioną zasługą „Czarnej księgi…” jest wstrzymanie «miękkiego lądowania» komunizmu śmiertelnie ugodzonego, odwrócenie fali amnezji oraz historii przekreślanej i pospiesznie, i beztrosko. Nasuwa się oczywisty wniosek, który przeoczono jakoś po roku 1989 […]: jeżeli pół wieku trwała reedukacja Niemców po pokonaniu Trzeciej Rzeszy, jeżeli przez dziesięciolecia ciągnęła się reedukacja Włochów po klęsce faszyzmu, to czemu nie przyjrzeć się bliżej, na uniwersytetach i w szkołach, w debatach i publikacjach, historii działania komunizmu wszędzie tam, gdzie uchwycił władzę?

Gustaw Herling-Grudziński ("Więź", czerwiec 1998)

Ważna książka skrupulatnie dokumentująca zbrodnie popełnione w XX wieku dla „dobra ludzkości”. Przypomina jednocześnie, że człowiek może bronić się przed zakusami totalitaryzmu jedynie kruchym prawem do zachowania indywidualnej wolności. Przemoc zawsze pojawia się, kiedy ta fundamentalna zasada zostaje złamana w imię „dobra powszechnego” grupy, państwa lub narodu.

Andrzej Rostocki ("Rzeczpospolita - Książki", 3-4 lipca 1999)