Cykle czasu. Nowy niezwykły obraz wszechświata

W swojej najnowszej książce Roger Penrose opisuje śmiałą hipotezę konforemnej kosmologii cyklicznej, będącą próbą odpowiedzi na pytanie, co było przed Wielkim Wybuchem. Chociaż mogłoby się wydawać, że jest to zbyt trudna tematyka dla osób niezajmujących się zawodowo kosmologią, autorowi udaje się przedstawić te zagadnienia w sposób niezwykle przystępny. Penrose wyjaśnia szczegółowo pojęcie entropii, opisuje proces powstawania i parowania czarnych dziur i tłumaczy, dlaczego druga zasada termodynamiki nie musi stać w sprzeczności z koncepcją wszechświata cyklicznego. Wszystko to okrasza przejrzystymi, narysowanymi przez siebie ilustracjami i diagramami.

Lektura „Cykli czasu” stwarza wszystkim zainteresowanym nauką niezwykłą okazję do poznania z pierwszej ręki najnowszych śmiałych hipotez, które zwykle omawia się jedynie w artykułach naukowych i w wąskim gronie specjalistów.

Sir Roger Penrose jest emerytowanym profesorem matematyki w katedrze im. Rouse’a Balla Uniwersytetu Oksfordzkiego, fizykiem teoretykiem, filozofem nauki. Wykładał w Wadham College Uniwersytetu Oksfordzkiego, ma również honorowy tytuł wykładowcy St John’s College Uniwersytetu w Cambridge i University College London. W 2020 r. otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, jest również laureatem wielu innych nagród, w tym Nagrody Wolfa z fizyki w 1988 r., razem ze Stephenem Hawkingiem – za ich wspólny wkład w wyjaśnianie Wszechświata, oraz medalu De Morgana przyznanego mu w 2004 r. przez Londyńskie Towarzystwo Matematyczne. W 2005 r. Uniwersytet Warszawski nadał mu tytuł doktora h.c. Roger Penrose napisał m.in.: "Nowy umysł cesarza. O komputerach, umyśle i prawach fizyki", "Makroświat, mikroświat i ludzki umysł", "Cienie umysłu. Poszukiwanie naukowej teorii świadomości", "Droga do rzeczywistości. Wyczerpujący przewodnik po prawach rządzących Wszechświatem", "Cykle czasu. Nowy niezwykły obraz Wszechświata", "Moda, wiara i fantazja w nowej fizyce Wszechświata".