Cudotwory miłosne

Bolesław Leśmian

Leśmianowski zaświat przedstawiony, a w nim – Cudotwory miłosne. Ten wybór poezji najbliższego symbolizmowi poety polskiego to niezwykłe erotyki, w których namiętność jednym uściskiem przekracza granicę życia i śmierci. Kobieta – natura wcielona, kobieta – demon, kobieta – ofiara, dla której miłość jest jednocześnie poznaniem i śmiercią.
Przedziwny leśmianowski Bóg: jak natura okrutny, jak człowiek – nieprzewidywalny, oddalony poza ludzką miarę dobra i zła. „Nocą umówioną, nocą ociemniałą Przyszło do mnie ciszkiem to przychętne ciało, Przyszło potajemnie – w cudnej bezżałobie – Było mu na imię tak samo, jak tobie.”