Pełna napięcia opowieść o miłości i zauroczeniu, współczesna wariacja na temat mitu o Orfeuszu i Eurydyce.
W Quebecu Kay Harper zakochuje się w lalce na wystawie Quatre Mains, zamkniętego sklepiku ze starymi zabawkami. Kay spędza letnie wakacje, pracując w cyrku jako akrobatka, podczas gdy jej mąż, Theo, tłumaczy biografię pioniera fotografii − Eadwearda Muybridge’a. Pewnej nocy, gdy Kay wraca do domu, ma wrażenie, że ktoś ją śledzi. Kiedy widzi, że w jej ulubionym sklepiku pali się światło a drzwi są otwarte, postanawia znaleźć schronienie w jego wnętrzu.
Nazajutrz Theo odkrywa, że żona zaginęła. Podejrzewany przez policję, zrozpaczony, obsesyjnie przemierza ulice Starego Miasta. Tymczasem Kay, przemieniona w lalkę, tkwi uwięziona na zapleczu Quatre Mains, gdzie towarzyszy jej pstrokata gromadka kukiełek z różnych zakątków świata, które ożywają jedynie na noc. Kay może wrócić do ludzkiej postaci tylko wtedy, gdy Theo znajdzie ją i rozpozna. Tak rozpoczyna się podwójna odyseja: męża wytrwale szukającego zaginionej żony − i kobiety uwięzionej w magicznym świecie, gdzie jej życie należy do kogoś innego.
Jako pisarz Donohue zawsze zdaje się dokładnie wiedzieć, co robi […]. Obserwowanie, jak subtelnie tka swoją opowieść, to czysta przyjemność.
„The Washigton Post”
Kartki książek Donohue tchną nastrojem intymności i grozy.
Christopher Golden, autor powieści „Snowblind”
Stara i nowatorska, zapożyczona i oryginalna zarazem, ta powieść ostentacyjnie lekceważy etykietki, do których jesteśmy przyzwyczajeni, i zwraca uwagę czytelników na rozmytą granicę między życiem a jego naśladownictwem.
„The Washington Post”
Przywodzi na myśl „Koralinę” Neila Gaimana […] Pod powierzchnią wszelkich zmian opowieść ma emocjonalną głębię pradawnego mitu, tylko że przeniesionego do smutnego krajobrazu jakby rodem z makabrycznych opowiadań Raya Bradbury’ego.
„The Wall Street Journal”
Subtelnie poprowadzona, pomysłowa opowieść rozmywa granice między rzeczywistością a fantazją. Choć jest w gruncie rzeczy historią miłosną, trzyma czytelnika w napięciu i wciąga go w swój świat. Już nigdy więcej nie spojrzysz na sklep z zabawkami tak jak przedtem.
„Real Simple”
Poetycka.
„The Charlotte Observer”
To tak, jakby Stephen King napisał „Toy Story” […] Donohue w sposób mistrzowski tworzy światy, które są jednocześnie urzekające i tchnące grozą. „Bez przeszłości” jest książką dziwną i hipnotyczną, urzekającą wyjątkowym klimatem […]. Sprawia wrażenie napisanej z wdziękiem i magiczną wprost lekkością, ale nie zdziwcie się, jeśli po jej przeczytaniu poczujecie coś w rodzaju egzystencjalnego lęku.
„Richmond Times-Dispatch”
Piękna melancholia ujmuje wszystko, co najbardziej uderzające i niepokojące w „Bez przeszłości”, nowej odsłonie klasycznego mitu greckiego, która skupia się na potędze tęsknoty i na tym, jak radzimy sobie z nagłym odejściem ukochanej osoby. Wątek powieści, w którym głównym bohaterem jest Theo, wydaje się pod tym względem szczególnie przejmujący, łącząc w sobie to, co najlepsze w „Ściganym” i „Zaginionej bez śladu”.
„San Francisco Book Review”
Wciągająca powieść o miłości, tęsknocie i magii.
„Shelf Awareness”
„Bez przeszłości” to jedyna powieść, jaką znam, która ukazuje prawdziwość słynnego twierdzenia Roberta Aickmana o wielkich opowieściach magicznych jako prozie najbardziej zbliżonej do poezji. Keith Donohue […] stworzył wspaniałą baśń o tajemniczym uroku teatru lalkowego. Wykorzystując archaiczny przesąd (znany również z „Toy Story”), według którego lalki mają własne życie, autor idzie o krok dalej i łączy go z rozdzierającym mitem o Orfeuszu i Eurydyce […]. W każdym zdaniu tej książki pobrzmiewa potęga mitu, który potrąca wszystkie struny duszy.
„BookPage”
Ten horror psychologiczny to arcydzieło gatunku […]. Wzruszająca współczesna historia o misternie zbudowanej, przejmującej i trzymającej w napięciu fabule została osadzona w świecie, który sprawia wrażenie baśniowego, lecz jest również tak realistyczny, że przechodzą ciarki.
„Booklist” (recenzja z gwiazdką)
Pomysłowa i trzymająca w napięciu historia opowiedziana z oryginalnego punktu widzenia. Powieść Keitha Donohue bada, jak niezgoda na teraźniejszość i próby ucieczki przed tym, co nieuniknione, mogą zmienić czyjeś życie na zawsze.
„Publishers Weekly”
Keith Donohue – amerykański powieściopisarz, autor bestellerów: „The Stolen Child”; „Angels of Destruction”; „Centuries of June”; „The Boy Who Drew Monsters”. Autor recenzji dla „Washington Post”. Doktor literatury angielskiej specjalizujący się w irlandzkiej literaturze modernistycznej. Mieszka w Maryland.
