To książka niezwykła, bo też i niezwykły jest jej bohater. Udało mu się to, co w teatrze jest prawie niemożliwe. Przekroczył barierę własnego języka i tak perfekcyjnie opanował mowę Racine’a i Moliera, iż mógł stanąć na deskach pierwszej sceny francuskiej i zagrać na niej Don Juana, jedną z najtrudniejszych ról w dramaturgii światowej, zyskując aplauz publiczności i najwyższe uznanie paryskiej krytyki. To tak jakby – mówiąc słowami Daniela Olbrychskiego – Depardieu zagrał po polsku Gustawa-Konrada lub De Niro nieskazitelną polszczyzną wyrecytował na scenie Teatru Narodowego inwokację z Pana Tadeusza. Wiemy, że graniczy to z cudem, a jednak Andrzej Seweryn tego dokonał.
Jak to było możliwe, a właściwie jak do tego doszło? Bo nie sukces jest tu najważniejszy, ale droga do niego. Teresa Wilniewczyc szuka odpowiedzi na te pytania, prowadząc długie rozmowy z Andrzejem Sewerynem, jego przyjaciółmi, kolegami, nauczycielami, reżyserami. Książka utkana jest właśnie z takich rozmów i wywiadów, prowadzonych w różnym czasie i w różnych okolicznościach. Wbrew potocznym opiniom wywiad, jeśli nie polega na zadawaniu banalnych pytań, jest trudną sztuką prowadzenia rozmowy. Autorka opanowała ją do perfekcji.
Profeseor Janusz Degler
Teresa Wilniewczyc jest absolwentką Uniwersytetu Wrocławskiego. Studiowała polonistykę; specjalizację z teatrologii zrobiła pod kierunkiem prof. dra hab. Janusza Deglera. Jest współtwórcą i redaktorem „Notatnika Teatralnego”, autorką licznych wywiadów z twórcami współczesnego teatru. Publikowała m.in. w „Notatniku Teatralnym”, „Teatrze”, „Rzeczpospolitej”, „Urodzie”, „Sukcesie”.
