|
Gayle Tzemach Lemmon |
Sławomir Jurusik
Wiara, nadzieja, miłość
Historie kobiet, które potrafiły przeciwstawić się społeczeństwu narzucającemu im z góry ustaloną rolę, pokroju bestsellerowego „Kwiatu pustyni”, cieszą się od dłuższego czasu ogromną popularnością, na dodatek nie tylko wśród płci pięknej. Gayle Tzemach Lemmon, autorka wielu reportaży dotyczących przedsiębiorczości kobiet w krajach dotkniętych wojną, postanowiła więc wziąć pod lupę sytuację obywatelek Afganistanu – państwa, które w ostatnich latach często znajdowało się w centrum uwagi całego świata. Czym imponują „Kobiety z Kabulu”?
Przede wszystkim zaradnością i odwagą – taki obraz ukazuje czytelnikowi autorka, będąca jednocześnie pierwszoosobową narratorką tekstu. Opisawszy swoje przybycie do stolicy, oddaje się w pełni opowieści o Kamili Sidiqi. Po przejęciu władzy przez talibów Kabul przeżywa kryzys ekonomiczny. Większość mężczyzn wyjeżdża w poszukiwaniu pracy, kobiety natomiast, wskutek zakazu wychodzenia z domu i pracy poza nim, nie są w stanie utrzymać swych rodzin. W podobnej sytuacji znajduje się protagonistka, która pragnąc zmienić ten stan rzeczy, postanawia założyć zakład krawiecki. Początkowo pracuje jedynie wraz z członkami najbliższej rodziny, jednak, wraz z upływem czasu, u jej drzwi pojawia się coraz więcej bezrobotnych kobiet, a sam zakład rozrasta się w zastraszającym tempie.
Od pierwszych stron wyraźnie da się zauważyć ogrom pracy wykonany przez autorkę. Podczas lektury ma się pewność, że historia jest opowiedziana z pierwszej ręki – postacie tchną autentyzmem, a atmosfera stolicy Afganistanu przygniata swoim ciężarem związanym z tamtejszą sytuacją. Można odnieść wrażenie, iż narratorka przez całą opowieść towarzyszyła jej bohaterom i spisywała ich dzieje na bieżąco.
Opowieść o działaniach Kamili jest taka, jakie bywa życie – pełna zarówno podniosłych, jak i smutnych chwil. Nie uświadczymy tu zaskakujących zwrotów akcji czy porywającego zakończenia, jednak – jak pokazuje autorka – autentyczna historia potrafi niejednokrotnie trzymać w napięciu mocniej niż jakakolwiek fikcja.
Lemmon posługuje się prostym, dziennikarskim stylem, starając się jak najzwięźlej przekazać historię rodziny Sidiqich. Ich dzieje przedstawione są na przestrzeni lat – od sytuacji, jaka panowała przed wkroczeniem talibów, poprzez ich rządy aż po zamach na World Trade Center i rozpoczęcie amerykańskiej ofensywy. Sytuacja polityczna jest tu jednak tylko tłem, które posłużyło autorce do ukazania tytułowych kobiet i ich codziennego życia pełnego drobnych aktów odwagi, determinacji i poświęcenia, dając w efekcie zajmującą, choć niestety krótką, powieść.