Nieznane sensacyjne szczegóły biografii byłego oligarchy i niezwykłe listy z więzienia.

„Teoretycznie, zgodnie z prawem, był wolny przez półtorej godziny. Zgodnie z prawem mógł wstać i wyjść z prokuratury na ulicę, zorganizować konferencję prasową, choćby od razu w parku naprzeciw, zwrócić się do miasta i świata, wypić herbatę w kawiarni, spotkać się z żoną, uciec w końcu.”

„Dokończyć to, co obiecałem ludziom i odejść, dlatego że w biznesie trzeba być gotowym na okrucieństwa i bezkompromisowość, a na mojej skorupie pojawiła się szczelina.”

„Chce się żyć w normalnym kraju. Ale tutaj”

„Życie robi ze mnie polityka, robi poprzez „nie chcę”, poprzez odpowiedzialność za tych, którzy uwierzyli. Gdyby można byłoby przerzucić tę odpowiedzialność na kogokolwiek innego. Ona uciska i dusi. A zrzucić jej nie można. Przekazać, jeśli ktoś weźmie, można, a zrzucić - to zdrada. Nie mogę.”

Książka Walerija Paniuszkina „Więzień Ciszy” jest próbą dokonania rzetelnej analizy sprawy Chodorkowskiego, zrozumienia jej przyczyny i konsekwencji. Paniuszkin odtwarza szczegółowy obraz wydarzeń od aresztowania Chodorkowskiego do ogłoszenia wyroku i proponuje swoją wersję wydarzeń na podstawie zebranych przez niego faktów. Książka powstała w oparciu o korespondencję Walerija Paniuszkina z Michaiłem Chodorkowskim, która nawiązała się podczas procesu sądowego, a także na podstawie rozmów autora z krewnymi i przyjaciółmi skazanego oraz reportaży z sali sądowej. Walerij Paniuszkin opowiada historię Chodorkowskiego jako biznesmena, założyciela najbardziej efektywnej i przejrzystej spółki naftowej w Rosji. W tej opowieści zebrane zostały mało znane szczegóły biografii Chodorkowskiego i historii Jukosu.

„Więzień ciszy” jest książką nie tylko o sprawie Chodorkowskiego, ale także o współczesnej Rosji. Jak określa ją sam autor, jest „historią o tym, jak człowiek w Rosji może zostać wolnym i co mu za to grozi”.


Michaił Chodorkowski - rosyjski przedsiębiorca, były właściciel Jukosu i założyciel fundacji „Otwarta Rosja”. W 2004 roku uważany za najbogatszego człowieka w Rosji, zajmował wówczas 16. pozycję na liście najbogatszych na świecie miesięcznika Forbes. Pierwszy milion zarobił na handlu komputerami i elektroniką, ale prawdziwy rozwój jego imperium zawdzięcza prywatyzacji przedsiębiorstw naftowych i metalurgicznych w latach 90. XX wieku. Wtedy Chodorkowski przejął zadłużony JUKOS, który po paru latach stał się modelowym wręcz przykładem nowoczesnego zarządzania, a jego wartość kapitałowa od 1998 do 2003 r. wzrosła stukrotnie.
Rosnąca siła Chodorkowskiego, jego niezależność i zapewne polityczne ambicje legły u podstaw narastającego konfliktu z Kremlem. 25 października 2003 r. został oskarżony o nieprawidłowości przy prywatyzacji przedsiębiorstw i aresztowany. Będąc w areszcie, zrezygnował z funkcji szefa koncernu Jukos.
W maju 2005 r. Moskiewski Sąd skazał Chodorkowskiego na 9 lat pozbawienia wolności i odbycia kary w koloni karnej. We wrześniu 2005 r. Sąd Miejski w Moskwie obniżył karę więzienia do 8 lat. Został zesłany do „uranowej” kolonii IK-10 w Krasnokamieńsku w obwodzie czytyjskim.
Żonaty. Ojciec czwórki dzieci.