(ur. 1921)
Najwybitniejszy polski scenarzysta, prozaik, współtwórca Polskiej Szkoły Filmowej, reżyser filmów fabularnych, autor słuchowisk radiowych.
Walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. W czasie okupacji należał do AK, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim, po upadku którego trafił do obozu jenieckiego w Murnau. Służył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech pod dowództwem gen. Andersa, później wyjechał do Anglii. Do Polski powrócił w roku 1947.
Był kierownikiem literackim zespołu filmowego „Kamera” (1957-1965), a także kierownikiem artystycznym zespołów: „Panorama” (1972-1974) oraz „Iluzjon” (1977-1981).
Wielokrotnie nagradzany – ostatnio otrzymał: Złoty Medal Gloria Artis (2006) oraz Polską Nagrodę Filmową „Orzeł” za całokształt twórczości (2010).
Do jego najbardziej znanych utworów należą m.in.: "Kanał", "Godzina 'W’", "Młodego warszawiaka zapiski z urodzin", "Sześć wcieleń Jana Piszczyka", "Pułkownik Kwiatkowski", "Niekłamane oblicze Jana Piszczyka".
Na podstawie jego opowiadań oraz scenariuszy powstało wiele filmów fabularnych, wśród nich najwybitniejsze to m.in.: Kanał w reżyserii Andrzeja Wajdy oraz w reżyserii Andrzeja Munka: "Człowiek na torze", "Eroica" i "Zezowate szczęście".
