Czy można wybaczyć niewybaczalne? Najbardziej poruszająca powieść Jodi Picoult!
Ludzie doznają różnych strat, wielkich i małych. Można stracić kolejkę, cnotę, pracę. Głowę, serce albo rozum. Można stracić dom na rzecz banku, patrzeć, jak dziecko wyjeżdża na stałe na drugi kontynent, a mąż popada w demencję. Strata to nie tylko śmierć, a żal ma wiele postaci.
Osamotniona Sage Singer, zrozpaczona po śmierci matki, zaprzyjaźnia się ze starszym panem, ulubieńcem lokalnej społeczności, emerytowanym nauczycielem. Pewnego dnia Josef prosi ją o nietypową przysługę: chciałby, aby pomogła mu umrzeć. Wyznaje, że nie jest tym, za kogo przez wiele lat się podawał. Mężczyzna skrywa straszną tajemnicę z przeszłości, sięgającą czasów II wojny światowej i masowych mordów na ludności żydowskiej. Czy Sage zgodzi się mu pomóc? Czym będzie wówczas jej czyn: aktem miłosierdzia wobec drugiego człowieka czy wymierzeniem sprawiedliwości bezwzględnemu naziście? Czy ma do tego prawo?
Świat nie jest czarno-biały, a granice między dobrem i złem są często cieńsze niż nam się wydaje. Bohaterowie książki To, co zostało i ich splątane historie są tego świetnym przykładem i pokazują, jak często poznajemy siebie naprawdę dopiero w sytuacjach granicznych.
Czy oprawca może odciąć się od przeszłości i zacząć nowe życie jako szanowany obywatel? Czy ofiara jest w stanie zapomnieć o cierpieniu? Jakie są granice wybaczenia? I jak bardzo podjęte kiedyś decyzje mogą rzutować w przyszłości na życie nasze i innych ludzi?
Najnowsza książka Jodi Picoult to nie tylko poruszająca fabuła, ale przede wszystkim powieść, która daje do myślenia, zmusza do zadania sobie niełatwych pytań i zachęca, by znaleźć na nie odpowiedzi.
Serdecznie polecam,
Magdalena Kumorek, ambasadorka klubu „Kobiety to czytają”
Mocna i poruszająca opowieść, w której Picoult na nowo, ze świeżej perspektywy opisuje trudny i znany literaturze temat.
„Booklist”
Picoult słynie z tego, że wybiera niełatwe problemy do opisania. Jej ostatnia powieść łączy w sobie koszmar Holocaustu, literacką sprawność, surowość i wyjątkową wrażliwość. Historie bohaterów książki są poruszające, ale prawdziwą mistrzynią opowieści jest tu Picoult, która splata ze sobą cztery fascynujące wątki i tworzy z nich wyrazistą alegorię straty, przyjaźni i wybaczenia.
„Library Journal”
